Dag 16

Nadat we in de tempel wakker zijn geworden, zijn we verder gelopen. Na de kamer waarin we gevochten hadden, bleken we al weer buiten uit te komen. De tempel stelde dus niet bijster veel voor. Buiten zagen we 11 Kobalts, die een twaalfde Kobalt vastgebonden hadden. Adaran had al snel door dat ze een of ander ritueel aan het uitvoeren waren en besloot op een afstandje te blijven kijken. Ze hadden ons immers nog niet gezien. Ook Snuffa kwam niet dichterbij, maar Michiel besloot de Kobalts toch te benaderen. Toen zagen ze ons wel en brak er toch nog een gevecht uit. De Kobalts waren niet erg sterk, maar toen we de laatste dood hadden, kwam er een draak uit de grond. Deze was best sterk, maar met zijn allen konden we hem aan. Snuffa en ik zijn nog wel even ons bewustzijn verloren, maar Michiel en Khadgar kwamen ons snel te hulp en al vlug waren we weer aan het vechten. Toen we de draak dood hadden haalde Khadgar een steen uit zijn oog. Na goed kijken, kwamen we er achter dat het een teleporteersteen was en snel gebruikten we hem. We teleporteerden terug naar de toren van Lux, waar we nu wel de grijze edelsteen vast konden pakken. Dit keer zonder weer terug naar de tempel te gaan. Khadgar stopte de steen in het grijze gat, en toen was het wachten op Nekros. Hij was op de vlakte achter gebleven, waarschijnlijk om die lijken weer te mutileren. Ik ben klaar gaan staan en zodra hij terug kwam heb ik hem een klap voor zijn kop gegeven. Ik kon me helaas niet zo heel goed inhouden, zo geïrriteerd was ik dat hij ons zo lang liet wachten, dus ik ben bang dat ik hem toch wat pijn gedaan heb. Nu waren er nog twee torens te gaan en omdat we wisten hoe we in de feywild moesten komen, besloten we eerst daar heen te gaan en we zochten dus weer de weg uit de toren. Onderweg kwamen we Igor tegen, hij vroeg ons of we het arboretum al hadden gezien. Dat hadden we niet en volgens Igor konden we het in Leggato’s kamer open maken. Wij dus weer terug en na goed zoeken vond Adaran een schakelaar. Zodra hij die omzette rende Igor lachend weg. Wij achter hem aan, maar hij ging te snel voor ons. Toch hebben we het arboretum gevonden en dat is een toffe plaats joh. Igor zat op een schommel en ik ging hem duwen. Daarna mocht ik ook even op de schommel en ik kon heel ver springen toen. Echt zo tof. Helaas wilde de rest van de groep verder en omdat ik weet hoe vervelend het is om te wachten, ben ik direct meegegaan. We gingen naar beneden een trap af. Toen kwamen we in een soort kelder uit. We zagen een brug en daar gingen we overheen. We kwamen uit op een pilaar met een trap erin waar we doorheen gingen. Beneden aangekomen gingen we door een deur. Die herkende ik als een doorgang naar een andere wereld, net als de doorgang naar de Feywild. We gingen weer de trap op en kwamen weer op de pilaar uit. Adaran zei dat we nu in de Shadowfell waren, maar ik had geen idee waar hij het over had. Gelukkig wilde hij het aan me uitleggen. Het was net zoiets als de Feywild, maar dan minder vriendelijk. Het stonk er ook ontzettend en ik voelde me er helemaal niet op mijn gemak. Ik vroeg nog of we terug konden, maar de rest wilde verder. Ik ben dus maar meegegaan, want mijn vrienden laat ik niet in de steek. We probeerden de brug over te steken, maar halverwege werd Snuffa gegrepen door een stenen hand. Het leek haar best pijn te doen, dus stond ik al helemaal klaar om haar te helpen, toen er ineens een klein wezentje binnen kwam met 3 lopende skeletten bij zich. Hij zei dat hij niet wilde dat we het plan van zijn baas zouden dwarsbomen, maar ik snapte echt geen barst van waar hij het over had. De anderen probeerden nog wel wat informatie los te krijgen, maar hij liet niet erg veel los. Toen gingen die skeletten alsnog vechten. Ik was te langzaam om het skelet wat Snuffa had gegrepen aan te vallen, dus uiteindelijk ben ik maar naar die andere drie gegaan. Ik moet toegeven dat ik verder niet veel heb meegekregen van wat er met mijn vrienden gebeurde, ik had mijn handen vol aan die drie skeletten waar ik naartoe was gesneld. Maar goed, we wonnen en niemand leek er slecht aan toe te zijn. Dus wij verder daarna kwamen we bij een moeras aan. Het stonk daar enorm. Khadgar trok aan een touw een bootje naar ons toe en wij gingen erin, ookal was het een smerig bootje. Midden op het meer stopte ons bootje ineens en werden we weer aangevallen. Een aantal kikkers, twee krokodillen en twee boomachtige dingen. Nekros had het zwaar en ook met Michiel ging het niet goed. Maar Nekros had de meeste pech. Op een gegeven moment was hij bewusteloos en probeerde een van die krokodillen hem mee naar onder het water te nemen. Toen ben ik toch maar het stinkende water in gesprongen om Nekros te redden. Uiteindelijk wonnen we en heb ik Nekros terug op de boot getrokken, waarna Khadgar hem genezen heeft en Nekros weer bijkwam. Daarna heeft Khadgar de boot naar de overkant getrokken en daar vonden we een schatkist. We besloten hier ons kamp op te slaan, want we waren toch wel heel moe. Voordat ik in slaap viel hoorde ik de anderen zeggen dat dit het arboretum van de shadowfell was. Nou doe mij die andere maar, die met schommel en zonder enge beesten.