Dag 10

Oh, shit. Ik ben vergeten die kranten naar mijn ouders te sturen. Nou ja, dat moet ik dan maar doen als we terug in Pelanaar zijn. Wij weer in die wagen en rijden maar. Joepie! Tegen het einde van de dag kwamen we bij een herberg aan. Bier! Het zag er ook heel gezellig uit en we waren bijna bij Lux, dus het leek ons een goed plan om daar naar binnen te gaan. Dat bleek niet zo’n goed plan. Ik ben normaal nooit bang, maar deze herberg gaf me toch wel de kriebels. Van buiten zag het er vol en druk uit, maar binnen aangekomen bleek het stikdonker en verlaten te zijn. Gelukkig kon Adaran licht maken, maar toen was het nog steeds verlaten. Het bier achter de bar was ook bedorven. Wij heel die herberg doorzocht, maar één van de deuren ging niet open. Boven bleken zeven kamers, maar één van die kamers was echt eng. Als we er waren was er niets aan de hand, maar zodra we weg gingen, ging er een muziekdoosje spelen. En toen bleek de deur naar buiten ook ineens op slot. Ik nog door het raam naar buiten, de paarden en de wagen waren gelukkig niet weg, en van buiten zag het er weer gezellig uit. Maar mijn vrienden kon ik niet meer zien en dat vond ik zo verschrikkelijk dat ik maar weer naar binnen ben gegaan. Ik wil mijn nieuwe vrienden echt niet meer kwijt. Hoewel ik nog steeds niet weet wat ik met die Nekros aanmoet. Hij blijft vage dingen doen. Misschien helpt het als ik hem iedere keer een klap voor zijn kop geef, dat deden mijn ouders ook bij mij als ik weer iets doms zei. En dat heeft geholpen, hoewel ik daarna natuurlijk niets meer durfde te zeggen. Maar mijn nieuwe vrienden slaan mij niet, dus het heeft wel geholpen wat mijn ouders deden. Ja, ik denk dat ik nu de rol die mijn ouders bij mij hadden op me moet nemen en Nekros moet leren hoe hij normaal kan worden. Nou ja, ik dus weer terug naar binnen naar mijn vrienden toe en toen mocht ik van Khadgar die dichte deur kapot meppen. Nou, dat laat ik me geen tweede keer zeggen. Er was een kelder beneden en Khadgar ging als eerste. Daar bleek nog een dichte deur en die mocht ik ook inslaan. Het stonk daar trouwens wel. Nou ja, ik dus die deur half kapot, komen er ineens twee armen doorheen. En ze wilden mij aanvallen. Bleken er zombies achter die deur te zitten. Die zombies hebben de deur verder kapot gemaakt. En wij toen knokken in die kelder. De kelder was heel klein, dus heb ik eerst ook nog maar een kast vernield. Toen kon iedereen de kelder in en konden Nekros en Adaran ook meedoen. Nekros liet zich nog vastpakken door een zombie, maar dat was zijn eigen schuld. Toen we één van die zombies dood hadden, stond hij ineens weer op. Ze wilden gewoon niet dood. Michiel bedacht gelukkig dat hij of Nekros de zombies dood moesten maken en dat ze dan wel dood zouden blijven en dat klopte, de zombies bleven dood nadat ze door Michiel of Nekros vermoord werden. Jammer, maar ach. Nekros heeft nog wel zijn revanche gehad op de zombie die hem vasthad. Snuffa had hem dood gemaakt en Nekros heeft toen net zo lang gewacht, tot de zombie weer op probeerde te staan. Toen heeft hij hem snel dood gemaakt. Ach ja, dat kon ik me op zich wel voorstellen. De zombies waren dood, maar het muziekdoosje hoorden we nog steeds. Maar, ik heb het opgelost. Ik heb gewoon die hele kamer aan gort geramd. In eerste instantie hielp iedereen mee, maar ik wilde het zekere voor het onzekere nemen en heb gewoon al die kamers gemold. Dat heb ik helemaal zelf gedaan. Toen zijn we snel naar buiten gerend, net op tijd, want de herberg stortte in. Nekros kwam niet op tijd naar buiten, maar op de een of andere manier had hij een parasol gevonden en was hij ongedeerd. Daarna heeft Nekros de herberg in brand gestoken. Ik snap niet waarom. Het bleek toen echter wel dat er nog goed bier in de herberg aanwezig was, maar dat kon ik nu natuurlijk niet meer drinken. Ik heb de dampen goed ingeademd, en dan kon ik het nog een beetje proeven. Maar ja, ik heb natuurlijk liever gewoon bier. Daarna zijn we maar gaan slapen.