zondag 26 april 2009

Dag 13

We zijn verder gelopen en het eerste wat we tegen kwamen was weer zo’n stomme illusie. Toen we verder wilden lopen kwam er een Satyr naar ons toe. Hij was heel vriendelijk en bood ons bier aan. Daar had ik wel oren naar. Wij zijn dus meegegaan met die Satyr en ik kreeg bier. Daar heb ik eerst heerlijk van genoten, terwijl Michiel en Khadgar met de leider van de Satyr aan het praten waren. Toen ik mijn bier op had ben ik ook maar eens mee gaan luisteren, net op tijd om Michiel te horen vragen of de Satyr nog meer artefacten hadden gevonden. Daar waren de Satyr kennelijk niet blij mee, want die trokken meteen hun wapens. Dat werd dus weer vechten. Jammer, ze deden eerst zo vriendelijk. Aan het begin van het gevecht verloor ik even mijn bewustzijn, maar gelukkig voelde ik me snel weer beter en kon ik weer verder vechten. Er was een Satyr bij die op een fluitje speelde en daarna voelde ik mij heel vreemd in mijn hoofd. Dat vond ik zo vervelend dat ik hem eerst dood heb gemaakt en toen werd het allemaal al een stuk gemakkelijker. Uiteindelijk wonnen we dus ook en Nekros vond nieuwe handschoenen. Verder vond Adaran een beeldje waarmee hij een kei schattig hondje kon oproepen. Na het gevecht zijn we weer terug gelopen naar het doolhof en dit keer besloot Adaran om de voetsporen te volgen. Terug bij de tunnel in het midden van het doolhof (we waren hier gisteren ook doorheen gelopen) kwamen Snuffa en ik erachter dat de tunnel een doorgang naar de Feywild was. Dus terug naar de normale wereld en van daaruit besloten we terug te gaan naar Satyrael om te kijken of er in de normale wereld ook nog Satyr zaten. Er bleken echter geen goede sporen naar Satyrael te lopen, dus zijn we weer terug naar Lux gelopen. In het midden van het doolhof (dus bij de tunnel) liep Adaran ineen in een vies goedje. Dat bleek aan te vallen. Ik ben er zelf ook een paar keer in geweest en dat deed best veel pijn. Er kwam ook nog een of andere ijzeren slang bij, die iets aan het bewaken was. Hij viel gewoon alles en iedereen aan dus hebben we er voor gezorgd dat hij eerst die viezigheid aanviel. Met veel moeite hebben we die smerigheid dood gemaakt en daarna hebben we uiteindelijk ook nog de slang dood weten te krijgen. Het was een moeilijk gevecht en ik heb veel pijn gehad, maar het lukte. In de smerigheid bleken trouwens alle goblin-onderdelen die Nekros gestooid had te zitten. Tot zo ver onze weg terug uit het doolhof. Na het gevecht heeft Adaran ons terug uit het doolhof geleid en zijn we bij de paarden gaan slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten